Deepak Liyanage සහෝදරයා විසින් ඉදිරිපත් කරයි.....
ජීවීන්ගේ පරිනාමය, චාර්ල්ස් ඩාවින් -1
ෆෙඩ්රික් එංගල්ස් කිව්වා, ඩාවින් ජීවීන්ගේ පරිනාමය පිළිබද නියාය සොයාගත්තා වගේම, මාර්ක්ස් මනුෂ්ය වර්ගයාගේ ඓතිහාසික පරිනාමය පිළිබද නියාය හොයාගත්ත. පුළුල් අරුතකින් ගත්තාම අපට දහනම වෙනි ශතවර්ෂයේ මැද ඉඳලා අපේ කාලයට එනකම් දීර්ග කාලයක් ඔස්සේම ස්වාභාවවාදී චින්තන ධාරාවන් ගැන කතා කරන්න පුළුවන්. ස්වාභාවවාදී කියන එකෙන් අපි අදහස් කරන්නේ ස්වභාව ධර්මය සහ ඉන්ද්රිය සම්භන්දී ලෝකය හැර වෙන කිසි සත්තාවක් නැහැ කියන කරුණයි. මේ නිසා ස්වාභාවවාදියා, මිනිස් වර්ගයා ස්වභාව ධර්මයේ කොටසක් හැටියටත් ගන්නවා. ස්වාභාවවාදී විද්යාක්ඥයා ස්වභාව ධර්මයේ විද්යාමාන දේ පිළිගන්නේ. විඥානවාදී නිගමනවත් දෙවියන්ගේ දේව ප්රකාෂනවත් පිළිගන්නේ නැහැ. ඉතින් ඒක මාර්ක්ස්, ඩාවින් සහ ෆ්රොයිඩ්ටත් සම්පුර්ණයෙන්ම අදාලයි. දහනම වෙනි ශතවර්ෂයේ මැද භාගයේ ඉඳලාම තිබුණු ප්රධානම වචන නම් ස්වභාවධර්මය, පරිසරය, ඉතිහාසය, පරිණාමය සහ වර්ධනයයි. මිනිසුන්ගේ සංකල්ප විද්යාවන්, සමාජයේ පදනම වෙතින් නිර්මාණය වුනා කියල මාර්ක්ස් පෙන්වා දෙනකොට, මනුස්ය වර්ගයා මන්දගාමී පරිනමයක ප්රතිපලයක් කියල ඩාවින් පෙන්වා දුන්න. අසංඥ පිළිබද ෆ්රොයිඩ් ගේ අද්යයන වලින් හෙළිවුණා මිනිස් ක්රියාවන් බොහෝවිට මිනිසුන්ට ආවේනික පෙළඹීම් සහ අවේග නිසා ඇතිවන බව. සොක්රටීස් යුගයේ දාර්ශනිකයෝ ස්වභාව ධර්මයේ ක්රියාවලි ගැන විස්තර කරන්න ස්වභාවික කරුණු හෙව්වා. පුරාන දේව කතා ඇසුරින් කල විග්රහ ඒ දාර්ශනිකයින් විසින් ප්රතිෂේප කරන ලද අකාරයටම ඩාවින්ටත් සිදු වුනා, මිනිසාගේ සහ සතුන්ගේ නිර්මාණ පිළිබඳව පල්ලිය ඉදිරිපත් කල අදහස් වෙතින් ඈත් වෙන්න. ඩාවින් ජීව විද්යාක්ඥයෙක් සහ ස්වභාව විද්යක්ඥයෙක්. එත් එය තමයි, ලෝක නිර්මාණයේ මිනිසාට ඇති තැන පිලිබඳ බයිබල් විග්රහය ඉතාමත්ම ප්රසිද්ධියේ අභියග කල මෑත භාගයේ විද්යාක්ඥයත්.
ජීවීන්ගේ පරිනාමය, චාර්ල්ස් ඩාවින් -2
චාර්ල්ස් ඩාවින් උපන්නේ 1809 දී සෘෂ්බරි නම් කුඩා නගරයෙහි. ඔහුගේ තාත්තා දොස්තර රොබට් ඩාවින් ඒ ප්රදේශයේ ප්රසිද්ධ දොස්තර කෙනෙක්. ඔහු පුතා හැදීම ගැන ඉතාමත් තද නීති දැම්මා. චාර්ල්ස් ඒ නගරයේ ව්යාකරණ පාසලේ ශිෂ්යයෙක්. ඔහුගේ ප්රධානාචාර්ය තුමා ඔහුව හැදින්වුයේ හැමතිස්සෙම රටපුරා දුවන, අනන් මනන් වැඩ කරන කිසිම පලක් ඇති වැඩක් නොකරන පිස්සු කොල්ලෙක් හැටියටයි. 'පලක් ඇති' කියා ඔහු හැදින්වුයේ ග්රීක් හා ලතින් ක්රියා පද කට පාඩම් කරන එකටයි. 'රට පුරා දුවන' කියල කිව්වේ වෙනත් කටයුතුත් අතර හැම ජාතියේම කුරුමිනියෝ එකතු කරන එකටයි. කීයක් ඔට්ටුද ප්රධානාචාර්ය තුමා ඒ කිව්ව වචන ගැන පසුතැවුණු වුනු බවට. චාර්ල්ස් පස්සේ කාලෙක දේවධර්මය හැදෑරුව කාලේදී ඔහු ඊට වැඩියෙන් හුඟක්ම උනන්දුවක් දැක්වුවේ කුරුල්ලෝ නිරීක්ෂණය කරන්නයි, කෘමීන් එකතු කරන්නයි. ඒ නිසා ඔහුට දේව ධර්මයට හොඳ ලකුණු හම්බවුනේ නැහැ. එහෙත් ඔහු පාසලේ ඉන්න කාලෙදිම ස්වභාව විද්යක්ඥයෙක් හැටියට නමක් දිනා ගත්තා, ප්රධාන වශයෙන්ම භූ විද්යාව ගැන ඔහුගේ උනන්දුව නිසා. ඒ කාලේ ඉතාම වියදම් සහිත විද්යාව ඒකයි. 1831 අප්රේල් මාසයේදී කේම්බ්රිජ් විශ්ව විද්යාලේ උපාධිය සමත් වූ වහාම ඔහු පාෂාණ නිර්මාණය අද්යනය කරන්නත් පාශානිභුත හොයන්නත් උතුරු වේල්ස් බලා ගියා. ඒ අවුරුද්දෙම අගෝස්තු මාසේ දී ඔහුට යාන්තම් අවුරුදු විසිදෙකක් වුනු තැනදී ඔහුට ලියුමක් ලැබුනා ඔහුගේ මුළු ජීවිතයම වෙනස් කරන අන්දමේ. එක අවේ ඔහුගේ ගුරුතුමා සහ යාලුවා වූ ජෝන් ස්ටීවන් හෙන්ස්ලෝගෙන්. ඔහු ලිව්වා 'මගෙන් ඉල්ලා සිටියා, කපිතාන් ෆිට්ස්රෝයිගේ සහායකයෙකු ලෙස යාමට ස්වභාව විදයාක්ඥයකු නිර්දේශ කරන මෙන්. කපිතාන් ෆිට්ස්රෝයි, දකුණු ඇමෙරිකාවේ වෙරලබඩ පදෙසේ මැනුම් කටයුතු සඳහා රජය විසින් පත්කරන ලද පුද්ගලයි. එවැනි තනතුරක් බාර ගැනීමට කැමතියි මා දන්නා, ඉතාම සුදුසු කම් ඇති පුද්ගලයා ඔබයි කියා මම ප්රකාශ කළා. මුදල් පිලිබඳ කරුණු බැලුවොත් ඒ ගැන මටනම් කිසිම අදහසක් නැහැ. මේ ගමන අවුරුදු දෙකක් ගත වන්නකි. ඔහු ඒ අවස්තාව ලබාගන්න ඉතාමත් ආශා කළා. එත් ඒ දවස්වල තරුණ මහත්වරු තම දෙමව්පියන්ගේ කැමැත්ත නැතුව කිසිම දෙයක් කලේ නැහැ. හුඟාක් යාක්ඥා කරලා කරලා අන්තිමේදී තාත්තාගේ කැමැත්ත ගත්තා. පුතාගේ ගමනට වියදම් කලේ ඔහුයි. නාවික හමුදාවේ එච්. එම්. එස්. බීගල් තමයි නැව. එය 1831 දෙසැම්බර් 27 වෙනිදා ප්ලිමත් වරායෙන් පිටත් වුනා, දකුණු ඇමෙරිකාව බලා. ඒක 1836 ඔක්තෝබර් වනතුරු අපහු අවේ නැහැ. අවුරුදු දෙක පහ වුනා. දකුණු ඇමෙරිකාවට ගිය ගමන ලෝකය වටේ සංචාරයක් බවට පත්වුනා. ඔන්න දැන් අපි එනවා මෑත භාගයේදී කල ඉතාම වැදගත් සොයා ගැනීම් කල ලෝක සංචාරයට.
ජීවීන්ගේ පරිනාමය, චාර්ල්ස් ඩාවින් -03
ඔව්, ඩාවින් දකුණු ඇමෙරිකාවේ සිට පැසිෆික් සාගරය හරහා, නවසීලන්තය, ඔස්ට්රේලියාව හා දකුණු අප්රිකාව වෙත ගියා. ඊට පස්සේ එංගලන්තයට ආපසු එන්න කලින් ආයේ දකුණු ඇමෙරිකාවට ගියා. බීගල් නැවේ චාරිකාව කිසිම සැකයක් නැතිව තමාගේ ජීවිතයේ ඉතාම වැදගත් සිද්ධිය යයි ඩාවින් කිව්වා. මුල් අවුරුදු වලදී බීගල් නැව දකුණු ඇමෙරිකාවේ වෙරල ඔස්සේ ඉහළටත් පහළටත් ගියා. මේ මහාද්වීපය ගැනත් රට ඇතුලත ගැනත් ඉතා හොඳ දැනීමක් ලබාගන්න මේකෙන් ඩාවින්ට විශාල අවස්ථාවක් ලැබුනා. දකුණු ඇමෙරිකාවේ බටහිර දෙසින් පැසිෆික් සාගරයේ ගලපාගෝ දුපත් වලට ඔහු බොහෝ වරක් ගියා. ඒ දුපත් ඉතා වැදගත්. මොකද විවිධ ද්රව්ය විශාල ප්රමාණයක් එංගලන්තයට එවන්න ඩාවින් සමත් වුනා. එත් ස්වභාව ධර්මය හා පරිනාමය පිලිබඳ ඔහුගේ අදහස් හා සංකල්ප තමන්ටම තබා ගත්තා. වයස විසිහතේදී සියරටට එන විට ඔහුට පෙනුනා තමා විද්යක්ඥයකු ලෙස ඉතා ප්රසිද්ධියක් ලබා ඇති බව. ඒ අවස්තාව වනවිට පරිනාමවාදය ලෙස හද ගැසුණු අදහස් පිලිබඳව ඉතා පැහැදිලි චිත්රයක් ඔහුගේ හිතේ ඇදී තිබුනා. එහෙත් සියරටට පැමිණ බොහෝ කලක් යන තුරු තමාගේ ප්රධාන කෘතිය ප්රකාශයට පත් කලේ නැහැ. මොකද විද්යක්ඥයෙකුටම ගැලපෙන පරිධි ඉතා පරිස්සම් සහගත පුද්ගලයෙක්. ඩාවින් පලකල පොත්වලින් ඉතාම තියුණු වාද විවාද වලට හේතු වුනේ 1859 දී පල කල, වර්ගයන්ගේ ප්රභවය කියන පොතයි. මෙම පොතේ ඩාවින් ප්රධාන අදහස් හෝ නියායන් දෙකක් දක්වනවා, පලමුවනිව ජෛව විද්යාත්මක පරිනාමයට අනුව දැන් පවතින සියලුම ශාක හා සත්ව වර්ග, ඊට කලින් පැවැති වඩා ප්රථමික වර්ග වෙතින් පැවැත එනවා. දෙවැනිව, මේ පරිනාමය ස්වභාවික තේරීම යන්නෙහි ප්රතිපලයක්. අපි පරිනාමය කියන කරුණ ගැන මුලින් සලකා බලමු. මේ අදහස විතරක් ගත්තහම නං එක පෙනෙන තරම් අලුත්ම අදහසක් නොවෙයි. 1800 දී තරම් ඈත කාලයේදී සමහර අය අතරේ ජීව විද්යාත්මක පරිනාමය බොහෝ සෙයින් පිළිගැනෙන්න පටන් ගත්තා. මේ අදහස පලකල ප්රධානම පුද්ගලයා ප්රංශ සත්ව විද්යාකඥ ලැමාක්. ඊටත් කලින් ඩාවින් ගේම සීයාවූ ඉරාස්මස් ඩාවින්, ශාක හා සතුන් පරිණාමය වුයේ සමහර ප්රථමික විශේෂ කීපයක් වෙතින් විය හැකි යයි කිව්වා. එත් කවුරුවත් මේ පරිනාමය සිදුවුනේ කොහොමද කියලා පිළිගත හැකි විග්රහයක් කලේ නැහැ. ඒ නිසා පල්ලියේ අය මෙය ලොකු තර්ජනයක් ලෙස සැලකුවේ නැහැ.
ඔව්, ඩාවින් දකුණු ඇමෙරිකාවේ සිට පැසිෆික් සාගරය හරහා, නවසීලන්තය, ඔස්ට්රේලියාව හා දකුණු අප්රිකාව වෙත ගියා. ඊට පස්සේ එංගලන්තයට ආපසු එන්න කලින් ආයේ දකුණු ඇමෙරිකාවට ගියා. බීගල් නැවේ චාරිකාව කිසිම සැකයක් නැතිව තමාගේ ජීවිතයේ ඉතාම වැදගත් සිද්ධිය යයි ඩාවින් කිව්වා. මුල් අවුරුදු වලදී බීගල් නැව දකුණු ඇමෙරිකාවේ වෙරල ඔස්සේ ඉහළටත් පහළටත් ගියා. මේ මහාද්වීපය ගැනත් රට ඇතුලත ගැනත් ඉතා හොඳ දැනීමක් ලබාගන්න මේකෙන් ඩාවින්ට විශාල අවස්ථාවක් ලැබුනා. දකුණු ඇමෙරිකාවේ බටහිර දෙසින් පැසිෆික් සාගරයේ ගලපාගෝ දුපත් වලට ඔහු බොහෝ වරක් ගියා. ඒ දුපත් ඉතා වැදගත්. මොකද විවිධ ද්රව්ය විශාල ප්රමාණයක් එංගලන්තයට එවන්න ඩාවින් සමත් වුනා. එත් ස්වභාව ධර්මය හා පරිනාමය පිලිබඳ ඔහුගේ අදහස් හා සංකල්ප තමන්ටම තබා ගත්තා. වයස විසිහතේදී සියරටට එන විට ඔහුට පෙනුනා තමා විද්යක්ඥයකු ලෙස ඉතා ප්රසිද්ධියක් ලබා ඇති බව. ඒ අවස්තාව වනවිට පරිනාමවාදය ලෙස හද ගැසුණු අදහස් පිලිබඳව ඉතා පැහැදිලි චිත්රයක් ඔහුගේ හිතේ ඇදී තිබුනා. එහෙත් සියරටට පැමිණ බොහෝ කලක් යන තුරු තමාගේ ප්රධාන කෘතිය ප්රකාශයට පත් කලේ නැහැ. මොකද විද්යක්ඥයෙකුටම ගැලපෙන පරිධි ඉතා පරිස්සම් සහගත පුද්ගලයෙක්. ඩාවින් පලකල පොත්වලින් ඉතාම තියුණු වාද විවාද වලට හේතු වුනේ 1859 දී පල කල, වර්ගයන්ගේ ප්රභවය කියන පොතයි. මෙම පොතේ ඩාවින් ප්රධාන අදහස් හෝ නියායන් දෙකක් දක්වනවා, පලමුවනිව ජෛව විද්යාත්මක පරිනාමයට අනුව දැන් පවතින සියලුම ශාක හා සත්ව වර්ග, ඊට කලින් පැවැති වඩා ප්රථමික වර්ග වෙතින් පැවැත එනවා. දෙවැනිව, මේ පරිනාමය ස්වභාවික තේරීම යන්නෙහි ප්රතිපලයක්. අපි පරිනාමය කියන කරුණ ගැන මුලින් සලකා බලමු. මේ අදහස විතරක් ගත්තහම නං එක පෙනෙන තරම් අලුත්ම අදහසක් නොවෙයි. 1800 දී තරම් ඈත කාලයේදී සමහර අය අතරේ ජීව විද්යාත්මක පරිනාමය බොහෝ සෙයින් පිළිගැනෙන්න පටන් ගත්තා. මේ අදහස පලකල ප්රධානම පුද්ගලයා ප්රංශ සත්ව විද්යාකඥ ලැමාක්. ඊටත් කලින් ඩාවින් ගේම සීයාවූ ඉරාස්මස් ඩාවින්, ශාක හා සතුන් පරිණාමය වුයේ සමහර ප්රථමික විශේෂ කීපයක් වෙතින් විය හැකි යයි කිව්වා. එත් කවුරුවත් මේ පරිනාමය සිදුවුනේ කොහොමද කියලා පිළිගත හැකි විග්රහයක් කලේ නැහැ. ඒ නිසා පල්ලියේ අය මෙය ලොකු තර්ජනයක් ලෙස සැලකුවේ නැහැ.